Το ξενοδοχείο “Ειρήνη” βρίσκεται σε μία από τις ομορφότερες παραλίες της Ελλάδας, την παραλία των Βατερών. Δέκα χιλιόμετρα πανέμορφης αμμουδιάς με χαλαζιακή άμμο, κρυστάλλινα νερά και έναν ορίζοντα που δένει με το απέραντο γαλάζιο, τα Βατερά θα κατακτήσουν την καρδιά σας από την πρώτη ματιά.
Η παραλία των Βατερών είναι σίγουρα η ομορφότερη παραλία της Λέσβου ενώ διεκδικεί τον ίδιο τίτλο συγκρινόμενη και με τις παραλίες της υπόλοιπης Ελλάδας. Απαράμιλλη φυσική ομορφιά που εμπλουτίζεται από την εκβολή δύο ποταμών, του Αλμυροπόταμου στα δυτικά και του Βούρκου στα ανατολικά.
Ο Αλμυροπόταμος που είναι και μεγαλύτερος, έχει νερό όλο το χρόνο δίνοντας καταφύγιο σε πολλά είδη φυτών, χελώνων και πουλιών. Ο ποταμός λόγω της φυσιολογίας του επιτρέπει την εξερεύνησή του σε μεγάλο βάθος. Δυτικά απ’ τον Αλμυροπόταμο βρίσκεται το ακρωτήρι του Αγίου Φωκά. Στην άκρη του το γραφικό αλιευτικό καταφύγιο και από πάνω του το ομώνυμο εκκλησάκι δίπλα στα ερείπια των πρωτοχριστιανικών ναών, που χτίστηκαν με υλικά απ’ το ιερό του Διονύσου!
Τα κοντινά καταπράσινα βουνά είναι κατάσπαρτα με μικρά ξωκλήσια και απομεινάρια πολιτισμού από άλλες εποχές. Μια ιστορία χιλιάδων χρόνων απλώνεται μπροστά στα μάτια του επισκέπτη που αντικρίζει μαρμάρινα υπολείμματα αρχαίων ναών να σώζονται στα θεμέλια παλαιοχριστιανικών εκκλησιών που μαρτυρούν ένα ένδοξο παρελθόν.
Στην τοπική παράδοση διατηρήθηκε ζωντανή και η πίστη για το πέρασμα του Αχιλλέα από την περιοχή. Με υπερηφάνεια δείχνουν οι κάτοικοι ακόμα και σήμερα το πηγάδι στο δρόμο για τον Άγιο Φωκά, το οποίο άνοιξε ο Αχιλλέας και ονομάζεται «Αχιλλειοπήγαδο».
Πολιχνίτος
Στην ανατολική πλευρά του κόλπου της Καλλονής βρίσκεται ο Πολιχνίτος, που απέχει 6 χλμ. από τα Βατερά και 45 χιλιόμετρα από την ΜΥΤΙΛΗΝΗ. Είναι από τις πιο γραφικές κωμοπόλεις της Λέσβου. Επιβλητικά αρχοντικά, νεοκλασικά δημόσια κτίρια, ένα πανέμορφο πολιτιστικό πολύκεντρο και η εντυπωσιακή τρίκλιτη βασιλική του Αγίου Γεωργίου συνθέτουν την εικόνα μιας περιοχής με πλούσιο παρελθόν. Το όνομά του πήρε από την ένωση των λέξεων «πολλά ίχνη» γιατί κατά την προφορική παράδοση πολλά μικρά χωριουδάκια (ίχνη) κυρίως παραλιακά για τον φόβο των πειρατών αναγκάσθηκαν να μετοικήσουν στη σημερινή περιοχή που βρίσκεται μακριά από τη θάλασσα, περιβάλλεται από υψώματα και είναι αόρατη, τόσο από τον κόλπο της Καλλονής όσο και από το Αιγαίο Πέλαγος.
Προχωρώντας προς τα βόρια βρίσκονται οι αλυκές Πολιχνίτου. Κατ’ αρχήν οι αλυκές ήταν φυσικές και ξεκίνησαν από τα χρόνια της τουρκοκρατίας. Η θάλασσα έμπαινε τον χειμώνα από μόνη της μέσα στην πεδιάδα και το καλοκαίρι που εξατμιζόταν το νερά σχημάτιζε το αλάτι. Οι αλυκές αποτελούνται από τις μηχανές, τα «τηγάνια», τις «θερμάστρες» και τα «αλοπήγια». Οι μηχανές και τα «αλοπήγια» βρίσκονται στο κέντρο των αλυκών. Τα «τηγάνια» είναι επίπεδοι χώροι , καθένας από τους οποίους είναι περίπου 1000 τ.μ., βρίσκονται συνήθως στα υψηλότερα σημεία των αλυκών για να έχουν φυσική ροή, χωρίζονται με προχώματα και συγκοινωνούν μεταξύ τους με ξύλινες πόρτες. Παλαιότερα η μεταφορά του αλατιού γινόταν με βαγόνια, τα οποία έσερναν άλογα. Το αλάτι του Πολιχνίτου θεωρείται από τα καλύτερα της Ελλάδος, είναι πολύ άσπρο και πολύ γευστικό και έχει μεγάλη περιεκτικότητα φυσικού ιωδίου.
Στο Δήμο Πολιχνίτου και σε απόσταση 6 χλμ. βρίσκονται τα Βασιλικά ξακουστά για τα μεταλλεία λευκολίθου και για το Πυραίον όρος όπως το ονομάζει ο Θεόφραστος το πευκοδάσος τους. Ονομάστηκαν έτσι γιατί στα Βυζαντινά χρόνια φιλοξενούσαν βασιλιάδες όπως η Ειρήνη η Αθηναία, ο Κωνσταντίνος ο Θ΄ ο Μονομάχος και άλλοι.
Στην Αχλαδερή, 15 χλμ. από τον Πολιχνίτο, (η ευρύτερη περιοχή της Αρχαίας Πύρρας), σήμερα υπάρχουν εγκαταστάσεις της πρώην Γεωργικής σχολής, στάβλοι, κατοικίες, αρχοντικά όπου και γίνονται με επιτυχία βιολογικές καλλιέργειες κυρίως ελαιόλαδου . Μια από τις κόρες του γιου του ήλιου, του Μάκαρου, που κυρίευσε την Λέσβο ήταν η Πύρρα, της οποίας το όνομα πήρε η πόλη που χτίστηκε στην ανατολική πλευρά του ομώνυμου κόλπου του “Πυρραίου Ευρύπου” του σημερινού Κόλπου Καλλονής. Η Πύρρα καταποντίστηκε, όπως λέγεται, από σεισμό κατά το έτος 231 π.Χ. Στον βυθό της θάλασσας φαίνονται λιμενικά έργα, ίχνη ναού και άλλα, που ελκύουν την περιέργεια αλλά και το ενδιαφέρον των αρχαιολόγων. Κατά τον Θουκυδίδη, κατά την διάρκεια του Πελοποννησιακού πολέμου, όταν ο Αθηναίος Πάχης πολιόρκησε την Μυτιλήνη, ο αρχηγός του Σπαρτιατικού στόλου αποβιβάσθηκε στην Πύρρα και από εκεί μπόρεσε να εισέλθει στην Μυτιλήνη.
